Dzieło Duchowej Adopcji Kapłanów

Wszystko w życiu ma swój początek i koniec. Kończą się wakacje, a początek roku szkolnego przynosi nowe. Dla uczniów nowy rok szkolny przynosi nowe wyzwania, podobnie dla nauczycieli. Dla pracowników koniec wakacji to powrót z urlopów, czas do zabrania się do codziennych obowiązków. Czas luźniejszego, wakacyjnego czasu dobiega końca. Pozostają dobre, powakacyjne wspomnienia. Nabraliśmy siły na nowe zadania, a przed nami otwiera się wrzesień.

Może dla niektórych był to czas trudny. Czas rekolekcji, zastanawia się nad sobą, czas rozeznawania drogi życia… Wracamy do codzienności z planami, marzeniami… Warto na początku tej drogi zrobić sobie rachunek sumienia. Ile w tym wakacyjnym czasie było Pana Boga, czy nie zapominałem/am o Nim?

Bóg pamięta o człowieku. Nawet gdy człowiek nie pamięta o Bogu – to niezaprzeczalna prawda, która powinna być dla nas pewną myślą, która powraca. W życiu już tak to bywa, że człowiek często zapomina o drugim. Z różnych przyczyn. Bo przychodzi ktoś ważniejszy, mądrzejszy, fajniejszy, bo coś nagle nam zaczyna w drugim przeszkadzać, bo… powodów może być bardzo wiele. Dlatego też zaufanie człowiekowi jest trudną sztuką i zawsze niesie ze sobą pewne ryzyko. Bóg jednak jest inny niż człowiek. Nie dość, że zaufał nam dając samego siebie, to dał nam także talenty i zadania. Zaufał, że poradzimy sobie z tym co przynosi życie, że z Jego pomocą pokonamy trudy i dojdziemy do nieba, gdzie na nas czeka. Po drugie w stosunku do Pana Boga nie musimy się bać, nie musimy się lękać Mu ufać. On nas nigdy nie zawiedzie, nie opuści, nie zostawi.

Bóg jest takim Ojcem, który nigdy nie przestaje kochać człowieka i nigdy nie męczy się w przebaczaniu. Wrzesień to czas zaczynania od nowa. Warto na nowo przypomnieć sobie pewne prawdy o Bogu. Zaczynając o tych najprostszych, że Bóg jest miłością.

Gdy uświadomimy sobie tą prawdę wszystko w naszym życiu może się zmienić. Codzienne spotkanie z Bogiem na modlitwie, spotkanie z Nim w Sakramentach jest zadaniem każdego z nas, po to by zaczynając od nowa w codzienność wpuścić Boga. By zawierzyć Mu wszystko to co dla nas trudne, a czasem nawet nie możliwe do przejścia.

Bóg chce być z człowiekiem. Nie po to nas stworzył, nie po to zostaliśmy odkupieni Krwią Chrystusa, by Bóg tak po prostu nas teraz zostawił. On jest z nami, mimo, że czasem nie widzimy Go w tym co przeżywamy, w sytuacjach jakie daje nam życie. On jest. Bóg jest obecny także w drugim człowieku, czasem „przysyła” nam ludzi, by wyprowadzili nas z trudnych sytuacji czy zawiłych spraw. Warto ufać Bogu i ludziom, których przysyła nam na drogę życia.

Rozpoczynając wrzesień chciejmy raz jeszcze zapatrzeć się w Jezusa. Może na nowo się w Nim zakochać. Każdy nowy dzień daje nowe szanse. Jak to powiedział pewien mądry kapłan „wstaje nowy dzień i trzeba dobrze go zapisać”. To prawda. Niech każdy nowy dzień przynosi nową nadzieję, a my starajmy się wykorzystywać każdy dzień do bycia dobrym człowiekiem, do niesienia innym Chrystusa.

O jutrze masz wiedzieć jedynie to, że Opatrzność Boża wstanie dla ciebie wcześniej niż słońce – O. Lacordaire

Magdalena Maraj