Dzieło Duchowej Adopcji Kapłanów

Św. Józef jest patronem Kościoła powszechnego, licznych zakonów, krajów, m.in. Austrii, Czech, Filipin, Hiszpanii, Kanady, Portugalii, Peru, wielu diecezji i miast oraz patronem małżonków i rodzin chrześcijańskich, ojców, sierot, a także cieśli, drwali, rękodzielników, robotników, rzemieślników, wszystkich pracujących i uciekinierów. Wzywany jest także jako patron dobrej śmierci. Czym św. Józef zasłużył sobie na jak szerokie grono osób modlących się do niego?

Św. Józef był cieślą. Pismo Święte nie wiele nam o nim mówi. Znamy go z apokryfów (są to dzieła, które nie weszły do kanonu Pisma Świętego, uważa się je za nienatchnione). Pismo Święte wskazuje nam, że Józef z rodu Dawida poślubił Maryję, uratował Ją od hańby, uciekał do Egiptu, chronił w drodze do Betlejem, był z Jezusem, uczył Go, stał się dla Niego ojcem.

Św. Józef może nas wiele nauczyć. Rodziny mogą uczyć się od niego opieki nad rodziną, delikatności, miłości w każdej sytuacji. Nie zostawił Maryi w potrzebie, nie pozwolił Jej zhańbić mimo, że doskonale wiedział że jego życie nigdy nie będzie proste, począwszy od zwiastowania, które ich oboje kosztowało dużo zaufania i wiary. Maryja, Józef i Jezus to wzór dla każdej rodziny. Jak pokonywać trudności, jak sobie z nimi radzić, jak kochać bezinteresownie drugiego.

Ojcowie także wiele mogą nauczyć się od naszego patrona. Dziś przeżywamy kryzys ojcostwa. Jakim ojcem był św. Józef? Józef był odpowiedzialnym i troskliwym ojcem. Nie tylko Maryja musi mierzyć się z tajemniczością Jej powołania. Józef też musi zmierzyć się ze swoim powołaniem do ojcostwa mimo, że w sposób biologiczny nie jest ojcem Jezusa. Otrzymał od Boga wielkie zadanie. Ma wychować i opiekować się Synem Boga. Józef opiekował się Jezusem jak Synem, kochał Go i troszczył się o Jego dobro. „Dbał o Jego fizyczny i psychiczny rozwój, bezpieczeństwo, codzienny byt, strzegł życia, chronił przed wrogami, uczył pracy. Dorosłego Jezusa nazywano «synem cieśli». Był dla Jezusa przykładem mądrości, która karmi się Słowem Bożym. Prowadził Go w szabat do synagogi w Nazarecie, z Nim słuchał Pisma Świętego, obserwował Jego zasłuchanie w Bogu, podziwiał wiedzę, gdy jako dwunastoletnie dziecko dyskutował On w świątyni z uczonymi w prawie. Bóg posłużył się św. Józefem, by Jezus mógł «napełniać się mądrością» i wzrostem w łasce Bożej. Patron dnia dzisiejszego spełnił swoją rolę w sposób wyjątkowy. Jest wzorem dla wszystkich rodziców. Wraz z Maryją umacniał w sercu Jezusa ducha wiary, modlitwy, adoracji, przyjęcia woli Bożej. Jako «człowiek sprawiedliwy» uczył Go przykładem własnego życia. Wychowywał jako ten, który zawsze pozwala się prowadzić intuicji wiary, który wie, że zbawienie nie pochodzi z przestrzegania prawa, ale jest łaską Boga, Jego wierności i miłości”.

Józef jest także wzorem dla pracujących. Wiemy, że był cieślą. Wszyscy więc możemy uczyć się od niego rzetelnej pracy ale i pracowitości. Może być on także wzorem dla kapłanów. Józef był cichym, słuchającym ojcem. Dziś kapłani dla wielu stają się ojcami duchowymi. Mogą uczyć się od Józefa słuchania, delikatności, opieki, poświęcania czasu dla swoich duchowych dzieci.

Wszystkich nas bez względu na stan, wiek i płeć św. Józef może uczyć zaufania Bogu. Józef był człowiekiem wielkiej wiary. To wiara pozwoliła mu „porwać się” na rzecz tak niesłychanie szaloną. Musimy pamiętać, że dzieciństwo Jezusa to czasy zupełnie inne. Brzemienne, niezamężne kobiety nie były traktowane dobrze, nie było to czymś zwykłym czy normalnym. Podobnie, Józef i Maryja, w wielkim zaufaniu poszli za głosem wiary. Ten święty jest wzorem dla każdego z nas. To człowiek pełen pokory, wiary, ciepła i dobra. Niech św. Józef, którego wspominamy w Kościele 19 marca będzie dla nas wzorem, opiekunem i patronem.

Magdalena Maraj